“همیشه تلاش کردم صدای زنان ولایت دایکندی باشم و بارها با گزارش‌هایم مشکلات زنان این ولایت را انعکاس دادم چون خبرنگاری عشق من است.” گوشه‌ی از گفته‌های رحیمه خاوری، تنها خبرنگار زن در دایکندی است. برای آشنایی بیشتر خبرگزاری بانوان افغانستان، با وی گفت‌وگویی را ترتیب داده است که در ادامه می‌خوانید.
معرفی؟
پاسخ: رحیمه خاوری، متولد سال ۱۳۷۶ه.ش هستم و در حال حاضر خبرنگار آژانس خبری پژواک در دایکندی هستم و در کنار آن دانشجوی حقوق و علوم سیاسی نیز هستم.
پرسش: چرا خواستید خبرنگاری را انتخاب کنید؟
پاسخ: از کودکی علاقه‌ی خاصی به خبرنگاری داشتم و از آن جایی که از وضعیت زنان دایکندی با خبر بودم، می‌خواستم با کار در رسانه مشکلات زنان این ولایت را انعکاس دهم و صدای زنان محروم دایکندی باشم.
پرسش: دوست دارید بیشتر روی چه موضوعاتی گزارش تهیه کنید؟
پاسخ: بیشتر گزارش‌های تولیدی را کار می‌کنم، زیرا کار کردن این چنین گزراش‌ها سبب می‌شود تا موضوعات پنهان در دایکندی موشکافی و اطلاع‌رسانی شود. در کنار گزارش‌های تولیدی، خبرهای روز را نیز کار می‌کنم.
پرسش: گفتید گزارشگر خبرگزاری پژواک هستید، در کنار این تجربه کار در کدام رسانه‌ها را دارید؟
پاسخ: از ۱۷سالگی کار خبرنگاری را آغاز کردم، اولین بار در شبکه رادیو نسیم به عنوان مجری و گزارشگر کار کردم و بعد از ۳ سال فعالیت در این رسانه، اکنون ۳ سال می‌شود که به عنوان گزارشگر در آژانس خبری پژواک کار می‌کنم.
پرسش: چه مشکلاتی سد راه تان بوده و است؟
پاسخ: در اوایل کار خبرنگاری با مشکلات اجتماعی چون؛ توهین، تحقیر و برخی از تهدید‌های امنیتی مواجه شدم. چون در آن زمان، دومین خبرنگار زن در دایکندی بودم بخاطر نشر یک گزارش از مقام ولایت دایکندی، از سوی سخنگوی اسبق این ولایت تهدید شدم و تجربه دیگرم این بود که از سوی یکی از دادستان‌های زن در این ولایت نیز تهدید شدم.
پرسش: با وجود همه‌ی این مشکلات آیا گاهی خواستید، کار خبرنگاری را ترک کنید؟
پاسخ: نه‌خیر، من وظیفه خود را خیلی دوست دارم و ترجیح می‌دهم با مشکلات موجود مبارزه کنم و هرگز کارم را ترک نخواهم کرد.
پرسش: چه چیزی سبب شده تا خبرنگاران زن در دایکندی حضور کم‌رنگ داشته باشند؟
پاسخ: بی‌توجهی دولت و نهادهای حامی رسانه‌ها به زنان خبرنگار، عدم مصوونیت جانی و شغلی، نبود امکانات، نداشتن وسیله نقلیه و تبعیض بین کارکنان زن و مرد سبب شده که زنان خبرنگار این ولایت کار خبرنگاری را ترک کنند.
پرسش: در دایکندی چند رسانه فعال است و نبود زنان خبرنگار سبب چی مشکلاتی شده است؟
پاسخ: به شمول رادیو تلویزیون ملی در دایکندی پنج رسانه فعال است و نبود زنان خبرنگار در رسانه‌ها، سبب محروم ماندن جامعه دایکندی از دموکراسی شده است و در نهایت سبب پنهان ماندن مشکلات زنان شده است.
پرسش: در رابطه به برنامه‌های آینده تان بگویید؟
پاسخ: در حال حاضرتنها خبرنگار زن در دایکندی هستم و به همین دلیل می‌خواهم در آینده رسانه‌ای را به نام صدای زنان ایجاد کنم تا تمامی دخترانی که آرزوی کار کردن در رسانه را دارند، آنان را استخدام کنم.
پرسش: از نهادهای مسوول چی خواسته‌هایی دارید؟
پاسخ: از نهادهای مسوول می‌خواهم از زنان خبرنگار حمایت کنند و در زمینه‌ی ارتقای ظرفیت آنان توجه نمایند تا در آینده شاهد حضور پر رنگ خبرنگاران باشیم.
گفتنی آخر
پاسخ: گفتنی آخرم به دختران افغانستانی به‌خصوص به زنان خبرنگار این است که با برنامه و با هدف حرکت کنند و هر هدفی که دارند در راستایی تحقق‌اش تلاش و مبارزه کنند و تسلیم عرف و قوانین غلط اجتماعی نشوند.
مصاحبه کننده: عارفه مهدوی
