افزایش ۱۰درصدی اختلالات روانی زنان در پی محدودیتهای تازه طالبان
از آغاز تسلط طالبان در کشور تا کنون محدودیتهای زیادی از سوی طالبان برای زنان وضع شده است. در تازه ترین مورد طالبان اعلامیهی را نشر کرده اند که براساس آن زنان نمیتوانند بدون محرم شرعی به تاکسی سوار شوند که وضع این محدودیتها سبب ایجاد فشارهای روانی برای آنان شده است و مسوولان ادارهی صحت عامه هرات از افزایش ۱۰ درصدی آمار اختلالات روانی و افسردگی نزد زنان خبر میدهند.
وحید نورزاد، مسوول بخش صحت روانی شفاخانهی حوزهیی هرات میگوید که با روی کار آمدن طالبان در کشور ارتباطات زنان کاهش یافته و آنان خانهنشین شده اند و این سبب ایجاد اختلالات روانی برای آنان شده است.
وی میافزاید،: « روزانه بیش از دوصد بیمار نزد ما مراجعه میکنند که ۷۵ درصد آنان را آنان زنان تشکیل میدهند. بیکاری و خانهنشینی سبب ایجاد اختلالات روانی و افسردگی نزد آنان شده است.»
آقای نورزاد همچنان میگوید که افزایش آمار اختلالات روانی نزد زنان نگران کننده است و اگر این اختلالات نزد آنان بیشتر شود ممکن است آنان دست به خودکشی زنند.
او اضافه میکند که زنان برای این که از اختلالات روانی درامان بمانند باید مصروفیتهای سالم داشته باشند و ارتباطات خود را گستردهتر سازند.
در همین حال برخی از زنان ادعا میکنند که ایجاد محدودیت در تحصیل، کار و خانه نشین شدن آنان شرایط را برای زندگی دشوار کرده و سبب خانهنشینی آنان شده است.
نبیله امیری، یکی از شهروندان هرات میگوید که پس از تلاشهای فراوان زنان، آنان تا کنون نتوانستن از حقوق اولیه شان برخوردار شوند.
وی میافزاید: « پس از بیست سال تلاش و زحمت ما در شرایطی قرار داریم که حتی بدون محرم شرعی اجازهی رفتن به جایی را نداریم و این برای ما قابل تحمل نیست.»
به گفتهی خانم امیری، این محدودیتها زنان را به همان دوران تاریک برمیگرداند که در آن زن از هیچ حقوق انسانی برخوردار نبوده است.
وی همچنان اضافه میکند که زندگی کردن در جامعهی که برای زنان حقوق انسانی داده نمیشود برای او غیر ممکن است و وضع محدودیتهای جدید طالبان برای زنان سبب افسردگی او شده است.
در این میان اما، شماری از زنان به این باور اند که طالبان با وضع این محدودیتها نه تنها زنان را خانه نشین کرده اند بلکه اقتصاد خانوادهها را به رکود مواجه کرده و این سبب ایجاد فشارهای روانی برای مردم شده است.
بهناز رسولی، یکی دیگر از شهروندان هرات میگوید، پس از سالها تحصیل و تلاش، خانهنشین شدن زنان سبب بالا رفتن فشارهای روانی برای آنان میشود.
او میافزاید که یکی از بخشهای ظلم طالبان بر زنان این است که آنها را از حق کار محروم ساخته اند.
به گفتهی وی: « هر روز تعداد زیادی از ما از صحنه خارج شده و بیکار میشویم.»
خانم رسولی همچنان میگوید که بیکار شدن زنان بالای اقتصاد خانوادهها نیز تاثیر منفی دارد و فشارهای روحی و روانی را برای زنان افزایش داده است.
او امیدوار است که روزی همه زنان به شغل مورد علاقه خود که سالها برایش زحمت کشیده اند، برگردند.
از سویی هم برخی از زنان میگویند که هر چند در حکومت گذشته نیز شرایط زنان ایدهآل نبود، اما با حضور طالبان وضعیت بدتر از قبل شده است.
فاطمه کریمی، یکی دیگر از زنان میگوید که شماری از زنان در شرایط کنونی افسردگی شده اند.
وی میافزاید: « اگر در یک مملکت مادر دچار افسردگی شود نمیتواند فرزندان سالمی داشته باشد.»
خانم کریمی همچنان اضافه میکند که اگر شرایط کشور همین گونه ادامه پیدا کند تمام شهروندان به روانپریشی دچار خواهند شد.
گزارشگر: بهشته عزیز