مدیر اجرایی یونیسف: محرومیت آموزشی دختران تهدید جدی برای آینده‌ی افغانستان است
حدیث حبیب‌یار
هم‌زمان با چهار سالگی ممنوعیت آموزش دختران در افغانستان، کاترین راسل، مدیر اجرایی صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد یا یونیسف، از دوام ممنوعیت آموزش از سوی طالبان انتقاد کرده و گفته است که تا پایان سال ۲۰۲۵ بیش از ۲.۲ میلیون دختر نوجوان از آموزش محروم خواهند شد.
بانو راسل، با نشر بیانیه‌ای افزوده که با بازگشت بیش از ۲ میلیون افغانستانی از کشورهای همسایه، تعداد دخترانی که نمی‌توانند به مکتب بروند بیش‌از‌پیش افزایش خواهد یافت.
راسل تأکید کرده که زنان آموزش‌دیده نقش حیاتی در حوزه‌ی سلامت و خدمات بشردوستانه دارند، به‌ویژه در جامعه‌ای که با جداسازی جنسیتی شدید که توانایی کارگران مرد را برای رسیدگی به نیازهای زنان محدود می‌کند. او گفت: «اگر قرار است این حرفه‌ها و بسیاری دیگر از حرفه‌ها حفظ شوند، دختران باید آموزش ببینند».
مدیر اجرایی یونیسف هم‌چنین تأکید کرده که محرومیت دختران از آموزش تهدیدی جدی برای ثبات و پیش‌رفت بلندمدت افغانستان است و تأثیر آن فراتر از درس‌های دانش‌گاهی است؛ دختران از رشد شخصی، ارتباط اجتماعی و شکل‌دهی به آینده خود نیز محروم می‌شوند.
یونیسف از مقام‌های طالبان خواسته است که فوراً این ممنوعیت را لغو کرده و اجازه دهند که هر دختر از مکتب تا دانش‌گاه و فراتر از آن به آموزش ادامه دهد.
هم‌زمان با این فوزیه کوفی، فعال حقوق زنان و نماینده‌ی پیشین پارلمان افغانستان، در واکنش به چهارمین سال‌گرد ممنوعیت آموزش دختران، پیامدهای این سیاست طالبان را «ویران‌گر» توصیف کرده است.
او با نشر مطلبی در شبکه‌‌ی اجتماعی اکس نوشت که میلیون‌ها دختر افغانستانی فرصت تحصیل را از دست داده‌اند؛ فرصتی که می‌توانست سال‌های پرارزشی از زندگی آنان را شکل دهد.
به گفته‌ی کوفی، محرومیت آموزشی دختران باعث افزایش بحران سلامت روان و ازدواج کودکان در کشور شده و در کنار آن، اقتصاد شکننده افغانستان را بیش‌تر آسیب‌پذیر ساخته است.
او به نقل از گزارش بانک جهانی تأکید کرده که حذف زنان و دختران از چرخه‌ی کار و تحصیل، بیش از ۱.۵ میلیارد دالر زیان بر اقتصاد کشور تحمیل کرده است.
کوفی طالبان را «یک گروه متعصب قدرت‌طلب» خواند که بدون توجه به نسل‌های آینده، سیاست‌های «تبعیض‌آمیز» خود را بر جامعه تحمیل کرده‌اند. او افزود: «چند نسل از مردم ما باید قربانی سیاست‌های آن‌ها شوند و جهان در سکوت نظاره‌گر است».
چهار سال پیش، در هفدهم سپتمبر ۲۰۲۱، گروه طالبان فرمان داد که دروازه‌های مکتب‌های دخترانه‌ی بالاتر از صنف ششم در سراسر افغانستان بسته شود. این تصمیم در آغاز با برچسب «تا امر ثانی» اعلام شد؛ اما اکنون پس از گذشت چهار سال، نه‌تنها هیچ نشانه‌ای از بازگشایی وجود ندارد، بلکه محدودیت‌ها در برابر زنان و دختران هر روز گسترده‌تر و سخت‌تر شده است.
