فایق: سیاست‌های طالبان، زنان و دختران را از زندگی عمومی حذف کرده است

نصیراحمد فایق، سرپرست نمایندگی افغانستان در سازمان ملل متحد از سیاست‌های طالبان به‌ویژه ممنوعیت آموزش و کار زنان و دختران انتقاد کرده و گفته که سیاست‌های این گروه نسل کاملی از جوانان افغانستانی را با آینده‌ای «نامشخص و تاریک» روبه‌رو کرده است.

آقای فایق در سخن‌رانی خود در شصت‌و‌سومین نشست کمیسیون توسعه‌ی اجتماعی سازمان ملل متحد بیان کرده که افغانستان تحت حاکمیت طالبان، یکی از شدیدترین بحران‌های اجتماعی و اقتصادی تاریخ خود را تجربه می‌کند که «میلیون‌ها نفر را به فقر کشانده و زنان و دختران را از زندگی عمومی حذف کرده است».

او می‌گوید که آموزش پایه و اساس پیش‌رفت اجتماعی و اقتصادی است؛ اما در افغانستان این زیرساخت به‌طور «سیستماتیک» در حال از بین رفتن است.

سرپرست نمایندگی افغانستان، با اشاره به محرومیت دختران و زنان افغانستانی از آموزش و کار گفته است که این آپارتاید جنسیتی نه تنها یک فاجعه‌ی حقوق بشری است؛ بلکه یک بحران اقتصادی نیز به شمار می‌رود.

او تأکید کرده است که هیچ کشوری نمی‌تواند به توسعه دست یابد زمانی‌که نیمی از جمعیت آن کنار گذاشته شوند.

هم‌چنان آقای فایق می‌افزاید که ممنوعیت آموزش دختران در انستیتوت‌های پزشکی، جان افراد بی‌شماری را به خطر می‌اندازد و مرگ‌ومیر مادران را در افغانستان افزایش خواهد داد.

او تأکید کرده است که جامعه‌ی بین‌المللی نباید نسبت به وخامت اوضاع در افغانستان بی‌تفاوت باشد.

او افزوده است: «اگر اقدامی نکنیم، نسل آینده‌ی افغانستان، نسلی بدون تفکر انتقادی، بدون فرصت و بدون امید خواهد بود. ما باید دست‌رسی به آموزش باکیفیت، مهارت‌های مدرن و فرصت‌های اقتصادی را فراهم کنیم تا آینده‌ی افغانستان را حفظ نماییم».

این انتقادها در حالی مطرح می‌شود که طالبان در بیش از سه سال گذشته، محدودیت‌های شدیدی بر زنان و دخترن وضع و اجرا کرده است. در سوی دیگر این گروه، بر انجام امور در دیگر بخش‌ها نیز ناکارا عمل کرده است. به دلیل این سیاست‌ها در بیش از سه سال گذشته، هیچ کشوری حاکمیت این گروه را به رسیمت‌نشناخته که سبب انزوای بیش‌تر سیاسی و اقتصادی افغانستان شده است.

رعایت حقوق بشر، حقوق زنان و دختران، مشارکت سیاسی زنان، تشکیل حکومت فراگیر، رعایت حقوق اقلیت‌های قومی و مذهبی، مبارزه با مواد مخدر و قطع رابطه با سایر گروه‌های تروریستی از مهم‌ترین پیش‌شرط‌های جهان برای تعامل و به رسمیت‌شناسی این گروه از سوی جهان عنوان شده است.

چالش حقوق زنان افغانستانی، یکی از جدی‌ترین بحران حقوق بشری است که جهان در این مدت در برابر این گروه به گونه‌ی منسجم و یک دست عمل نکرده است. باوجود پیش شرط‌ها و نقض حقوق زنان، شماری از کشورها با این گروه رابطه‌ی اقتصادی و سیاسی برقرار کرده است.