سازمان ملل برای ۱۵۰ زن در شرق افغانستان گل‌خانه ساخت
حدیث حبیب‌یار
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل متحد به هدف توان‌مندسازی زنان کشاورز در ولایت‌های لغمان، خوست و نورستان برای ۱۵۰ زن گل‌خانه ساخته است.
این نهاد سازمان ملل متحد امروز (چهارشنبه، ۱۴ جوزا) با نشر خبرنامه‌ای در صفحه‌ی اجتماعی اکس خود، هدف از ساخت این گل‌خانه‌ها را ایجاد زمینه‌ای برای درآمدزایی پایدار و بهبود امنیت غذایی زنان عنوان کرده است.
در بخشی از این خبرنامه آمده است که در هر ولایت ۵۰ گل‌خانه ساخته شده و این گل‌خانه‌ها به‌گونه‌ای اختصاصی برای زنان بی‌بضاعت و آسیب‌پذیر توزیع شده تا آنان بتوانند نقش فعالی در تأمین معیشت خانواده‌های شان ایفا کنند.
این نهاد افزوده که هر گل‌خانه ۵۰ متر مربع مساحت دارد و با ابزارهای زراعتی و سیستم آبیاری دستی تجهیز شده است. هم‌چنین برای موفقیت پایدار این طرح، آموزش‌های لازم در زمینه‌ی کشت و نگه‌داری گل‌خانه نیز به زنان ارایه شده است.
یکی از مستفیدان این برنامه، لیلا، مادر ۴۰ ساله‌ی چهار کودک از ولسوالی قرغیی لغمان است. شوهرش دهقانی با درآمد اندک است و پیش از دریافت گل‌خانه، خانواده‌شان تنها دو بز داشتند. فقر سبب شده بود کودکانش نتوانند به‌طور منظم مکتب بروند و تأمین غذای کافی برای خانواده‌اش بسیار دشوار بود.
لیلا می‌گوید: «این گل‌خانه برایم تنها درآمد نیاورد؛ بلکه امید و توانایی ساختن آینده‌ی بهتر برای فرزندانم را هم داد». او توانسته در سه ماه نخست، از سبزی‌جات گل‌خانه‌اش حدود ۹۰۰۰ افغانی درآمد کسب کند و تا اندازه‌ای نیازهای خانواده‌اش را تأمین کند.
سازمان غذا و کشاورزی سازمان ملل که با حمایت مالی صندوق جهانی محیط‌زیست راه‌اندازی شده، افزوده که در کنار ایجاد گل‌خانه‌ها، بیش از ۶۵ هزار نهال میوه را در ۲۱۴ هکتار زمین در لغمان غرس کرده است. این نهاد گفته است که این نهال‌ها شامل بادام، توت، خرمالو، انار، مرکبات و نارنج می‌شود که هدف از آن احیای محیط زیست و بهبود وضعیت تغذیه خانواده‌هاست.
گفتنی‌ست که لغمان یکی از ولایت‌هایی است که به‌شدت از جنگل‌زدایی، تخریب مراتع و کم‌آبی آسیب دیده است. به‌ویژه مناطق بالادست قرغیی در اثر خشک‌سالی با بحران جدی مواجه‌اند و دریای کابل در فصل گرما، آب کافی برای آبیاری زمین‌ها تأمین نمی‌کند. این وضعیت سبب کاهش حاصل‌خیزی زمین‌ها و دشواری روزافزون برای زراعت شده است.
در سوی دیگر، کشاورزان زن که سرپرستی خانواده‌های شان را بر عهده دارند و زندگی شان به کشاروزی وابسته است، بیش از دیگران با مشکل‌های اقتصادی و تغذیه‌ای دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
این در حالی‌ست که پیش از این نیز، نهادهای مختلف سازمان ملل متحد از جمله برنامه‌ی جهانی غذا اعلام کرده بود که برای کشاورزان زن در ولایت‌های مختلف، برنامه‌های آموزشی برگزار کرده است. در حالی‌که کار زنان در افغانستان در بسیاری از بخش‌ها ممنوع شده، این نهادها تلاش دارند که بر توان‌مندسازی زنان در بخش‌های باقی‌مانده کار کنند.
