راضیه بارکزی: امیدی برای زنان در افغانستان باقی‌نمانده است
حدیث حبیب‌یار
راضیه بارکزی، فعال حقوق زن در واکنش به گفته‌های اخیر هیبت‌الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان که تاکید بر ادامه‌ی سنگ‌سار و شلاق‌زدن زنان در ملاءعام دارد، می‌گوید که پس‌از این تداوم فرصت‌دهی از سوی جامعه‌ی جهانی به طالبان هم‌دستی آشکار با “تروریست و تروریست‌پروری” محسوب می‌شود.
راضیه بارکزی امروز دوشنبه (۶ حمل) با نشر یک نوار تصویری در صفحه‌ی اجتماعی اکس‌اش می‌گوید که در افغانستان تحت حاکمیت گروه طالبان “قرار نیست که هیچ در امیدی به روی زنان و دختران این کشور باز شود.”
بانو بارکزی گفت: “در پی این پیام هیبت‌الله آخوندزاده، اعدام‌ها، شکنجه‌ها، سنگ‌سارها، لت‌و‌کوب و وحشتودهشت در افغانستان به صورت علنی در قبال زنان و دختران افزایش پیدا خواهد کرد. نباید توقع داشت که تحت حاکمیت این گروه در افغانستان حاکمیت قانون و یا اراده‌ی مردمی حتا اراده‌ی مردان پاس داشته شود.”
نام‌برده می‌افزاید که طالبان، زنان را به‌خاطر جنسیت شان از دست‌رسی به تمام حقوق انسانی آنان منع کرده است.
او، گفت: “طالبان ضمن نقض آشکار حقوق بشر و ایجاد وحشتودهشت زنان را به‌دلیل جنسیت شان از تمام حقوق انسانی از جمله حق آموزش، حق مشارکت سیاسی، حق فعالیت‌های اقتصادی، دست‌رسی به نهاد‌های عدلی و قضایی و حتا تنفس به‌صورت راحت، محروم کرده است.”
رهبر طالبان در یک نوار صوتی تازه که از سوی تلویزیون ملی تحت کنترول این گروه، روز یک‌شنبه (پنجم حمل) نشر شده، بار دیگر بر تطبیق حدود شرعی در افغانستان تاکید کرده است.
آخوندزاده در این نوار صوتی گفته است: “ما حدود شرعی را تطبیق می‌کنیم، زنان را در محضرعام سنگ‌سار و شلاق خواهیم زد؛ با آن‌که همه‌ی این موارد، خلاف دموکراسی است.”
طالبان که از زمان تصرف قدرت در دو سال اخیر بیش‌از ۵۰ فرمان برای محدودیت آزادی‌ها و حقوق زنان صادر کرده اند، ظاهراً به نگرانی‌های سازمان‌های حقوق بشری توجهی ندارند و به سرکوب زنان ادامه می‌دهند.
این در حالی‌ست که چندی پیش ریچارد بنیت، گزارش‌گر ویژه‌ی شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد برای افغانستان گفته بود که با گذشت دو نیم سال از تسلط طالبان بر افغانستان، وضعیت حقوق بشر در این کشور در حال بدتر شدن است. طالبان در حمایت از حقوق بشر مردم افغانستان ناکام مانده و به‌ویژه بی‌احترامی آنان به حقوق اولیه‌ی دختران و زنان در جهان بی‌سابقه بوده است.
