یک پزشک و 250 بیمار روانی در تیمارستان هرات

نبود جای مناسب، کمبود پزشک و روان‌درمان از چالش‌هایی است که نگهداری بیماران روانی را در هرات با چالش مواجه ساخته است. برای صحبت بیشتر در مورد این چالش‌ها، با نوش‌آفرین حق‌جو دانش‌آموخته‌ی روان‌شناسی بالینی، گفت‌گویی داریم که در ادامه می‌خوانید.

پرسش: ازمشکلاتی که در تیمارستان وجود دارد صحبت کنید.

پاسخ: مهم‌ترین مشکل مرکز بیماران روانی در هرات مکان نامناسب، کمبود اتاق‌های رهایشی کمبود، روان درمان و پزشک است.

پرسش: نگهداری چندین مریض روانی آن‌هم با شدت مریضی متفاوت چه دشواری‌هایی دارد؟

پاسخ: دراین مرکز تعداد ۲۵۰ بیمار روانی نگهداری می‌شوند که از نگاه شدت بیماری متفاوت و نوعیت و تشخیص بیماری متفاوت اند. اما به دلیل کم‌بود جای مناسب این بیماران برای نگهداری، دسته‌بندی نشده اند و زمانی که مریضان با شدت بیماری متفاوت در یک‌جای نگهداری می‌شوند، مشکلات روانی برخی از این بیماران را شدت می‌دهد.

پرسش: گفته می‌شود در تیمارستان برخی از زنانی هستند که بخاطر تحریم از میراث از سوی خانواده‌های شان به آنجا آورده شده اند، این مسئله چقدر حقیقت دارد؟

پاسخ: این موضوع در حد یک شایعه است و من در چهار سال تجربه‌ی کارم در مرستون هرات، به چنین موردی برنخوردم.

پرسش: هم‌اکنون چند زن به دلیل بی‌سرپرستی در تیمارستان به سر می‌برند؟

پاسخ: اکنون در این مرکز تنها یک زن آن هم یک مورد استثنا است که به دلیل بی‌سرپرستی در این مکان نگهداری می‌شوند متباقی همه بیماران روانی اند.

پرسش: نبود روان‌درمان و دیگر امکانات پزشکی در تیمارستان چقدر شما را به چالش مواجه کرده است؟

پاسخ: برای همین تعداد بیماران روانی که قبلا ذکر کردم فقط یک داکتر موجود است وضرورت شدید به مشاور، نرس و فارمسست هست که استخدام این کارمندان روند درمان و بهبود وضعیت بیماران را تسریع می‌کند.

پرسش: اداره‌ی صحت عامه در قسمت مداوای مریضان روانی چقدر به شما همکاری می‌کند؟

پاسخ: صحت عامه فعلا هیچ برنامه‌ای دراین قسمت ندارد مگر بیمارانی که علاوه بر بیماری روانی دچار کدام مریضی داخلی باشند توسط تیم ما به شفاخانه فرستاده می‌شوند وتحت درمان قرار می‌گیرند البته این کار با بودجه خود تیمارستان صورت می‌گیرد.

ترتیب: سیمین صدف