روایتی از تلاش یک زن برای افزایش سطح سواد دیگر زنان

زنی در گوشه‌ای از شهر هرات، موسسه‌ی سواد آموزی برای زنان ایجاد کرده است. به باور او، برای پیشرفت یک جامعه به زنان آگاه و باسواد نیاز است.
زینب باقری، بنیان‌گذار این موسسه می‌گوید از شش سال به این سو برای افزایش سطح سواد و آگاهی زنان در قریه‌یی دور افتاده مووسسه‌ی سوادآموزی ایجاد کرده است.
او باور دارد که بی‌سوادی مایه‌ی بدبختی‌های مردم است و باید برای افزایش میزان سواد زنان و مردان بیشتر تلاش شود.
به گفته‌ی خانم باقری، هنوز هم زنان زیادی از نعمت سواد محروم اند که عرف و عنعنات ناپسند، دیدگاه های بسته و چالش‌های اقتصادی و اجتماعی جامعه سبب این بی‌سوادی شده است.
خانم باقری می‌گوید: «بی‌سوادی این زنان دلایل زیادی دارد. او جنگ، ناامنی و مشکلات خانوادگی را از جمله دلایل عمده‌ی بی‌سواد ماندن زنان می‌داند.»
زینب زنان را بر اساس سن در صف‌های جداگانه دسته‌بندی کرده است و برخی را جهت آموزش بهتر به مکتب فرستاده است.
به باور وی زنان در جامعه ما به امکانات و حقوق مساوی مانند مردان دسترسی ندارند و نیاز به فرصت‌های زیادی دارند.
راضیه جعفری یک تن از استادان این موسسه می‌گوید: «زنان شوق و علاقه زیادی برای آموزش و تحصیل دارند و شاگردان‌اش با همه مشکلاتی که دارند، انگیزه زیادی برای درس خواندن دارند و بسیار خوشحال هستند که زمینه تحصیل برای آنها فراهم شده است.»
این زنان که از تحصیل باز مانده اند این موسسه و صنف سوادآموزی برا‌ی‌ شان فرصت تازه‌ای را  فراهم کرده تا به اهداف و آرزوهای شان برسند.
حوا حیدری یک تن از شاگردان صنف سوادآموزی است. او زن 24 ساله است و از یک ماه به این سو در این موسسه درس می‌خواند.
او می‌گوید: «من باشنده‌ی غزنی بودم و بخاطر ناامنی آن‌جا نتوانستم درس بخوانم.»
او می‌افزاید، به دلیل دوری راه مکتب نتوانست درس‌اش را تمام کند.
اما حالا با آمدن به این صنف فرصت درس خواندن برایش فراهم شده و می‌تواند با درس خواندن آینده‌ی خود را تغییر دهد.
وی که مادر دو فرزند است خوشحال است که می‌تواند با فرزندان‌اش در درس های‌ شان همکاری کند.
فرشته یک تن از شاگردان دیگر صنف سوادآموزی است. او می‌گوید، به‌دلیل نبود مکتب در منطقه‌ی شأن نتوانست درس بخواند.