اخراج مهاجران افغانستانی؛ زنان در خط مقدم فقر و بی‌ثباتی قرار دارند

برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل متحد در گزارش تازه‌ای با عنوان «از بازگشت تا بازسازی برای بازگشت‌کنندگان افغانستانی و جوامع میزبان»، گفته که افغانستان در سال ۲۰۲۵ شاهد یکی از بزرگ‌ترین موج‌های بازگشت مهاجران بوده است. بر بنیاد این گزارش، بیش از ۲.۳ میلیون نفر به کشور بازگشته‌اند؛ اما بسیاری از آنان، به‌ویژه زنان و دختران، بدون پس‌انداز، مدرک یا مسکن با شرایط دشواری روبه‌رو هستند.

این نهاد گفته است که زنان و دختران بازگشت‌کننده بیش از دیگران از فقر، محدودیت‌های حرکتی، دست‌رسی اندک به خدمات اساسی و خطرات امنیتی رنج می‌برند. هم‌چنان به‌دلیل محدودیت‌های اجتماعی و اقتصادی، شمار زیادی از زنان توانایی دست‌رسی به خدمات صحی، آموزشی و فرصت‌های کاری را از دست داده‌اند.

برنامه‌ی توسعه‌ی سازمان ملل هم‌چنان گفته است که تداوم بحران‌های طبیعی از جمله زلزله، سیل و خشک‌سالی، روند بهبود و بازسازی را ک‍ُند کرده و خانواده‌های بازگشت‌کننده را در معرض ناامنی و بی‌ثباتی بیش‌تر قرار داده است.

این نهاد تأکید کرده است که بازگشت‌کنندگان، به‌ویژه زنان، با وجود همه چالش‌ها، مهارت و اراده‌ی بازسازی زندگی خود را دارند و در صورت دریافت حمایت هدف‌مند، می‌توانند نقش مؤثری در ایجاد جوامع مقاوم‌تر و توان‌مندتر ایفا کنند.

گفتنی‌ست که در پی تشدید محدودیت‌های طالبان، بسیاری از زنان و دختران، فعالان حقوق بشر، روزنامه‌نگاران، نظامیان پیشین و دیگر قشرهای آسیب‌پذیر مجبور به ترک افغانستان شدند. شمار زیادی از آنان به کشورهای همسایه از جمله ایران و پاکستان پناهنده شدند؛ اما این کشورها در سال‌های پسین روند اخراج  مهاجران افغانستانی را تشدید کرده است.

وزارت مهاجران و بازگشت‌کنندگان طالبان، بار‌ها اعلام کرده که تنها در یک روز حدود ۱۰ هزار مهاجر افغانستانی از ایران و پاکستان اخراج و به افغانستان باز می‌گردند.