پاسخ طالبان به جهان: حقوق زنان تأمین و مشارکت زنان در سیاست نادرست است

پس‌ از دو سال واکنش‌های جهانی به وضع محدودیت‌های روزافزون طالبان بر زنان و محرومیت آنان از حقوق اولیه شان از جمله حق آموزش، کار، تفریح، سفر و حتا مشارکت‌های سیاسی، اکنون معین وزارت حج و اوقاف حکومت طالبان، رهبری و مشارکت‌سیاسی زنان را “نادرست” عنوان کرده و گفته است: “مردم کشورهای که زنان را به عنوان رهبر انتخاب می‌کنند، کامیاب نخواهند شد”.

زرمحمد حقانی، معین وزارت حج و اوقاف طالبان در سخن‌رانی اخیر خود در یک برنامه‌ی فراغت عالمان در کابل که از سوی تلویزیون طلوع تحت رهبری این گروه به نشر رسید، می‌گوید: “زنان نمی‌توانند در نظام اسلامی حاکم باشند و این حاکم‌بودن زنان خلاف شریعت است”.

آقای حقانی، با وجود محدودیت‌های روزافزون این گروه بالای زنان، تاکید کرده‌است که حقوق زنان در افغانستان تامین است و ادعای کشورهای غربی‌ درباره‌ی نقض حقوق زنان افغانستانی را “بی‌اساس” خواند.

وی افزود: “اگر یک قوم رهبری و حاکمیت خود را به زن بدهد، این قوم هرگز روی کامیابی را نخواهد دید”.

زرمحمد حقانی، حق رای‌دادن به زنان در انتخابات را نیز خلاف دین اسلام دانست و گفت: “تامیین حقوق زنان در کشورهای غربی از جمله مشارکت‌های سیاسی، غیر واقعی است”.

هم‌زمان با این، وزارت خارجه‌ی آمریکا در تازه‌ترین گزارش خود از وضعیت حقوق بشر در جهان، از نقض حقوق زنان افغانستانی توسط گروه طالبان، انتقاد کرد.

این وزارت با نشر بیانیه‌ای گفته است که طالبان، با فرمان‌های روزافزون خود زنان را در خانه محصور کرده و عملاً زنان را از عرصه‌های عمومی حذف نموده است.

در بخشی از این گزارش وزارت خارجه‌ی امریکا آمده‌است که طالبان، هیچ انعطافی در سیاست‌های خود نشان نداده و فرمان‌های این گروه در تضاد با تعهدات افغانستان و کنوانسیون‌های بین‌المللی قرار دارد.

ساعتی پس‌ از نشر این گزارش، ذبیح‌الله مجاهد سخن‌گوی طالبان از خود در برابر ادعای آمریکا واکنش نشان داده و گفته که حقوق مردم افغانستان بر اساس شریعت اسلامی تعریف شده و تامین است. 

آقای مجاهد، امروز در یک نوار شنیداری که از سوی تلویزیون ملی نشر شد، افزود: “آن‌چه که در آمريکا به عنوان حقوق تعریف می‌شود در افغانستان نیست و آمریکا و کشورهای دیگر نباید فرهنگ غربی را بالای کشورهای دیگر تحمیل کنند.”

این در حالی‌ست که بیش‌از دو سال می‌شود افغانستان تنها کشوریست که زنان از رفتن به‌ باشگاه‌های ورزشی، رستورانت‌ها، حمام‌های عمومی، حق آموزش، معاینه توسط پزشکان مرد، سفر بدون محرم و کار در موسسات غیردولتی داخلی و بین‌المللی و حتی دفار‌های سازمان ملل در افغانستان، محروم هستند.