«با حذف زنان، افغانستان مترقی و پیشرفته ممکن نیست»

سپوژمی وردک، پیش از سقوط حکومت گذشته در افغانستان معین پالیسی و مسلکی وزارت امور زنان بود. او در مقطع لیسانس از دانشکده‌ی ریاضیات دانشگاه کابل فارغ و در مقطع ماستری نیز دانش‌آموخته‌ی بخش جندر و مطالعات است.

خانم وردک در طول چند سال جنگ و تغییر رژیم در افغانستان بوده است پس از سقوط حکومت گذشته اما کشور را ترک کرده و در یکی از کشورهای اروپایی به سر می‌برد.

خانم وردک می‌گوید در دوره‌ی گذشته‌ی حکومت طالبان برای این که تلاشی برای پیشرفت زنان کرده باشد، صنف‌های آموزش خیاطی داشت و هم‌چنان برای کودکان برنامه‌های آموزشی برگزار می‌کرد. پس از سقوط افغانستان و تسلط دوباره‌ی طالبان بر کشور نیز به آموزش کودکان و هم‌چنان آموزش خیاطی به زنان مشغول است.

با این که ابراز امیدواری می‌کند تا در حکومت طالبان نیز جایی برای زنان باشد و زنان از حقوق انسانی و قانونی خود محروم نشوند اما سقوط افغانستان را عامل مهاجرت‌های گسترده، بیکاری و خانه‌نشینی زنان می‌داند.

خانم وردک می‌گوید زمانی که در وزارت امور زنان کار می‌کرد، برنامه‌هایی برای افزایش آگاهی زنان از حقوق و امتیازات قانونی و انسانی شان داشت و امیدوار بود از این طریق وضعیت زنان بهبود یابد.

او می‌گوید اداره‌ی امور زنان بسیاری از خشونت‌ها در برابر زنان را کاهش و یا محو کرد و از آن جمله به آمار ازدواج‌های زیر سن اشاره می‌کند اما حالا نمی‌داند چه سرنوشتی در انتظار زنان است.

به باور خانم وردک اما نبود وزارتی برای زنان در نظام کنونی افغانستان، سبب محرومیت زنان از حقوق شان و هم‌چنان بدنامی اسلام می‌شود. او معتقد است که دین اسلام هیچ‌گاهی مخالف پیشرفت بشر و به ویژه زندگی مترقی زنان نیست. او به عنوان مثال به کشورهای اسلامی دیگری چون ایران، مصر و اندونیزیا اشاره می‌کند که زنان در چهارچوب قوانین اسلامی از حقوق انسانی، قانونی و اسلامی خود برخوردار اند.

سپوژمی وردک برخورد طالبان با زنان در افغانستان را پرسش برانگیز عنوان کرده و می‌گوید: « با وجود برخورد تازه‌ی طالبان با زنان، تیشه‌ی زن‌ستیزان دسته پیدا می‌کند.» به باور وی، با وجود این قوانین طالبان وضعیت زنان از گذشته نیز بدتر می‌شود و استعدادهای شان به فنا می‌رود.

او افزود: «با وجود وضعیت کنونی، زنان به قهقرا می‌روند.» در جریان بیست سال گذشته‌ زنان در همه‌ی عرصه‌ها در افغانستان فعالیت داشتند و تصور این هم سخت است که حضور زنان در همه‌ی آن عرصه‌ها محدود شود.

به گفته‌ی خانم وردک، گروه طالبان دلیل محروم کردن زنان از محیط‌های آموزشی و کاری را محو آزار و اذیت زنان در این محیط‌ها عنوان کرده اند در حالی‌که این روش درستی نیست و باید اجازه داده شود تا زنان در بخش آموزش و محیط‌های کاری حضور پیدا کنند و موضوع آزارهای جنسی را در این جریان حل شود.

او اضافه می‌کند، با این که اکنون سمت رسمی برای کار در بخش زنان ندارد اما در عالم مهاجرت نیز تلاش می‌کند تا برای زنان کار کند.

این معین پیشین وزارت امور زنان از مسؤولان بلندپایه‌ی طالبان می‌خواهد تا زنان را دست‌کم نگیرند و به وضعیت آموزشی و کاری زنان توجه جدی داشته باشند. به گفته‌ی او، این زنان اند که مردان را تربیت می‌کنند و اگر یک جامعه زنان آگاه و پیشرفته نداشته باشد، پیشرفت کشور ممکن نیست چون اساس یک خانواده زنان اند و زمانی که زنان آگاه شوند، جامعه‌ سالم و عاری از خشونت خواهد بود. به گفته‌ی خانم وردک، با حذف زنان، افغانستان مترقی و پیشرفته ممکن نیست و طالبان باید این را بدانند.

سیمین صدف