نمایشگاه عکس در مقر سازمان ملل؛ نگاهی به زندگی زنان در افغانستان
آی‌نور سعیدپور
سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، گفته است که با بخش زنان سازمان ملل متحد، دو نمایشگاه عکس از چالش‌ها و استقامت زنان افغانستانی را برگزار کرده است. یکی از این نمایش‌گاه‌ها در دفتر سازمان ملل در ژنو از تاریخ ۸ مارچ و دیگری در مقر سازمان ملل متحد در نیویورک از ۱۱ مارچ شروع و تا ۲۲ مارچ سال جاری ادامه دارد.
سازمان بین‌المللی مهاجرت با نشر گزارشی از برگزاری این نمایش‌گاه‌های عکس خبر داده و نوشته است که وضعیت “فاجعه‌بار” آنان در ماه‌های اخیر به‌دلیل بحران انسانی تشدید شده است.
امی پاپ، دبیرکل سازمان بین‌المللی مهاجرت در جریان سخن‌رانی این نمایشگاه عکس گفته است که این عکس‌ها تنها بخش از مشکل‌های زنان در افغانستان است. وی، هم‌چنان افزوده است که برای برابر جنسیتی راه طولانی در پیش است و این وضعیت در افغانستان به خوبی قابل درک است.
دبیرکل سازمان بین‌المللی مهاجرت هم‌چنان بر سرمایه‌گذاری و حمایت از زنان و دختران در افغانستان، به‌ویژه مهاجران تاکید کرده و آنرا برای تغییر وضعیت موجود مهم عنوان کرده است.
سازمان بین‌المللی مهاجرت خواستار اقدام فوری جهانی برای ایجاد فشار بر طالبان برای برگرداندن ممنوعیت‌های کار و آموزش زنان و دختران شده است.
در بیش از دو سال گذشته، هم‌واره جامعه‌ی جهانی خواستار لغو محدودیت‌های آموزشی و کاری زنان شده است. طالبان اما این درخواست‌ها را مداخله در امور داخلی افغانستان عنوان کرده است.
شماری از فعالان حقوق زن و زنان معترض نیز بارها خواستار ایجاد فشار بر طالبان شده است.
در بخش از گزارش سازمان بین‌المللی مهاجرت آمده است که پس به قدرت رسیدن طالبان، زنان و دختران با دستورهای فشاردهنده‌تری روبه‌رو شده‌اند که مشارکت آنان را در همه‌ی جنبه‌های زندگی اجتماعی، اقتصادی و سیاسی محدود می‌کند. به گفته‌ی یان سازمان این دستورها میلیون‌ها زن را به خانه‌های‌شان محدود کرده و مشارکت‌های مهم آنان را در جامعه محدود کرده است.
این سازمان در بخش از این گزارش با اشاره به زلزله‌های ویران‌گر غرب افغانستان در ماه کتبر ۲۰۲۳ و برگشت میلیون‌ها مهاجر از نوامبر ۲۰۲۳ به افغانستان، اشاره کرده و نوشته که اکنون وضعیت فاجعه‌بار زنان، تشدید شده است. بر اساس داده‌های سازمان بین‌المللی مهاجرت (IOM)، حدود ۸۰ درصد از افراد تحت تأثیر زنان و کودکان هستند.
گفتنی ست که طالبان با صدور بیش از ۵۰ فرمان، آزادی‌های اساسی زنان و دختران را سلب کرده است. زنان از حق کار و آموزش منع شده‌اند.
