بیل و کلنگ، بجای قلم و کتاب در نظام طالبان برای زنان

لیدا بارز

فعالین حقوق زن و برخی از خبرنگاران در پیوند به توزیع وسایل باغ‌داری برای زنان در ولایت سرپل، واکنش تند نشان داده‌اند.

این فعالین حقوق زن، خبرنگاران و فوزیه کوفی، نماینده پیشین کشور، می‌گویند؛ طالبان در ولایت سرپل به زنان «بیل و کلنگ» داده‌اند، تا زنان بجای درس و آموزش در دانشگاه‌ها، دهقانی نمایند. زیرا طالبان آموزش را بروی زنان و دختران «حرام» دانسته امأ کارهای شاقه را حلال می‌دانند.

موسسه اکتید به پشتیبانی مالی سازمان خوراک و زراعت ملل متحد، برای نزدیک به ۴۰۰۰ هزار زن در سرپل، بیل و کلنگ برای زراعت و باغ‌داری، توزیع کرده است.

در واکنش به این موضوع، حمیرا قادری فعال حقوق زن می‌گوید؛ این تصویر واضع از دیدگاه طالبان در عمل است که در آن بیل و کلنگ جای قلم و کاغذ را می‌گیرد. او با انتقاد گفت که جامعه جهانی نیز با این ذهنیت کنار می‌آید.

در همین حال نیلوفر ایوبی خبرنگار، هم‌چنان واکنش نشان داده می‌گوید؛ این همان چیزی است که زنان افغان با آن باقی مانده‌اند.

در ادامه صحرا کریمی رییس پیشین افغان فلم با نشر پیامی در صحفه‌ی اجتماعی اکس خود گفته است؛ در تاریخ ثبت می‌شود ‏که طالبان و جامعه جهانی، روزگار زنان افغانستانی را به «سیاهی» تبدیل کرده‌اند.

کریمی با انتقاد از طالبان نوشت؛ قلم و کتاب را از زن گرفته‌اند در عوض، بیل دادند و آن خریطه آبی (برقع) را بر سر زنان انداخته‌اند.

این در حالی‌ست که ‏زنان بی‌بضاعت و بی‌پناه در محاصره محرومیت‌ها و محدودیت‌های طالبان از دو سال بدین‌سو قرار گرفته‌اند. طالبان دختران و زنان را از کار و آموزش محروم کرده‌اند اما کار شاقه که با طبیعت زنان سازگار نیست را بر آنان روا دانسته‌ و هیچ‌گونه مخالفتی ندارند.

لینا روزبه خبرنگار و نویسنده در ادامه‌ی واکنش‌ها به توذیع وسایل باغ‌داری به زنان می‌گوید؛ طالبان، زن را باسواد و مقتدر، داکتر و انجینیر، معلم و ساینس‌دان، نمی‌خواهند. او با انتقاد از طالبان گفت که زن در نظام طالبان، مقام و جایگاه ندارد و ملا هیبت‌الله چه جایگاه والایی را به زن در نظام طالبان اعطا کرد که زن در خریطه (برقع) باید زمین را شخم بزند.

در ادامه‌ی واکنش‌ها، هدا خموش، نویسنده و زن معترض افغانستانی در اکس نوشت؛ این فرهنگ و این کشور من نیست.
‏خموش این عمل طالبان را بی‌حرمتی به مقام زن دانسته و می‌گوید؛ طالبان با چنین رفتارهای برای پایداری سیاست و رژیم تک‌جنسیتی خود که حق کار، تحصیل، برابری، آزادی و زندگی را از زنان گرفته‌اند و بجای قلم، بیل به دست زنان داده‌اند.
او از مردم می‌خواهد تا در برابر این نابرابری‌ها ایستاده و اعتراض کنند و اضافه کرد که ‏به رژیم طالبان در افغانستان، باید نقطه پایان گذاشت. خموش گفت؛ ما در عصر جدید زندگی می‌کنیم نه در عصر حجر (سنگ).

منع کار زنان از موسسه‌های داخلی و خارجی، باعث شد، زنان خانه‌نشین شوند. امأ طالبان در برخی موارد با نمایش تصویر برخی از زنان در حال کار، تلاش می‌نمایند تا محدودیت‌ها و محرومیت خود در برابر زنان را نادرست جلوه بدهند. این گروه در پی گرفتن مشروعیت از سوی جامعه جهانی استند اما کشورهای جهان، یکی از راه‌های تعامل با طالبان را حق‌ دسترسی زنان به کار و دختران به آموزش عنوان کرده‌اند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا