فیلم «نان و گلهای سرخ» از صحرا مانی از «اپل تیوی پلاس» پخش خواهد شد
لیدا بارز
سرویس پخش فیلم و سریال «اپل تیوی پلاس» اعلام کرده است که پخش مستند «نان و گلهای سرخ» به کارگردانی صحرا مانی، را از ۲۲ نوامبر سال جاری آغاز میکند.
مستند «نان و گلهای سرخ» توسط صحرا مانی فیلمساز زن افغانستانی ساخته شده است. این فیلم به بررسی زندگی و مبارزات برخی از زنان در هفتههای اول پس از سقوط کابل و به قدرت رسیدن طالبان در افغانستان، میپردازد.
«اپل تیوی پلاس»، با نشر مطلبی در اکس گفته است که این مستند «روح زنان افغانستانی را در تلاش بیوقفه آنان برای خودمختاری به تصویر میکشد».
در ادامهی این مطلب آمده است که؛ این مستند تحسینشدهی جشنواره فیلم «کن» که تصویری تکاندهنده از قدرت در میان مبارزه است، نوری بر انعطافپذیری آنان (زنان در افغانستان) میتابد.
سرویس پخش فیلم و سریال «اپل تیوی پلاس»، گفته است که در این فیلم در سایهی سقوط کابل، سه زن برای بازپسگیری جان خود میجنگند.
همزمان با این صحرا مانی، نیز در برگهی کاربری اکس خود با نشر مطلبی از جهان خواسته است تا سکوت خود را بشکند و به صدای زنان افغانستانی گوش دهند.
خانم مانی، گفته است: «این غیرقابل قبول است که ۲۰ میلیون زن و دختر در زندان زندگی میکنند. داستانهای آنان را تماشا کنید و مانند من به آنان افتخار کنید. با ما بایستید».
مستند «نان و گلهای سرخ»، به مقاومت زنان افغانستانی تحت حاکمیت طالبان در سه سال اخیر پرداخته است.
جنیفر لارنس، بازیگر برندهی جایزهی اسکار تهیه کنندهی «نان و گلهای سرخ» است.
این فیلم توسط شرکت فیلمسازی «جسد عالی» که جنیفر لارنس در سال ۲۰۱۸ با دوستش جاستین پولسکی راهاندازی کردند، ساخته شده است که سال پیش در جشنوارهی «کن» بهنمایش درآمد.
در همین حال صحرا مانی، فیلمساز زن افغانستانی، با تهیهی فیلم «نان و گلهای سرخ»، جایزهی جهانی «بنیاد اکثریت فمینیستی» را در ایالات متحدهی امریکا نیز دریافت کرد.
صحرا مانی، کارگردان این فیلم در سال ۲۰۱۸ فیلم دیگری به نام «هزار دختر مثل من» دربارهی زنان افغانستانی ساخته است.
پس از تسلط دوبارهی طالبان بر افغانستان، در سال ۲۰۲۱، این گروه تلاش کردند تا تصویر معتدلتری را برای جلب حمایت بینالمللی بهنمایش بگذارند.
با این حال، در هفتههای پس از سقوط، طالبان همان تفسیرهای سختگیرانهای را از قوانین اسلامی اعمال کردند که در دوران اول حکومت شان در اواخر دههی ۱۹۹۰ انجام شد.
در طول کمتر از سه سال، اکثریت کشورهای جهان، از جمله سازمان ملل متحد و کشورهای اسلامی، سیاستهای «زنستیزانهای» طالبان را محکوم کرده و از این گروه خواستهاند که به قوانین بینالمللی پایبند باشند و از حقوق اساسی زنان حمایت کنند.
با این حال، طالبان استدلال میکنند که سیاستها و اقدامهای آنان ریشه در قوانین «شریعت اسلامی» و «سنتهای» افغانستان دارد و ادعا میکنند که حقوق بشر و برابری «مفاهیم غربی» هستند که با اصول اسلامی در «تضاد» هستند.