وضعیت زنان در افغانستان، زیر ذره‌بین پنجاه‌و‌ششمین نشست شورای حقوق بشر
ریچارد بنت، گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل برای حقوق بشر افغانستان تازه‌ترین گزارش خود درباره‌ی وضعیت حقوق بشری و زنان در افغانستان را در پنجاه‌و‌ششمین نشست شورای حقوق بشر، ارائه کرده و گفته است که محرومیت نهادینه شده باعث آسیب‌های جنسیتی عمیق در سراسر جامعهی افغانستان می‌شود که نسل‌های آینده را تحت تاثیر قرار می‌دهد.
ریچارد بنت، امروز سه‌شنبه، ۲۹ جوزا، در پنجاه‌و‌ششمین نشست شورای حقوق بشر گفته است که تبعیض سیستماتیک و نهادینه‌شده در این کشور و طرد زنان توسط طالبان باید وجدان بشریت را تکان دهد؛ زیرا خشونت در برابر زنان افغانستانی، قوی و گسترده شده است.
آقای بنت در سخنرانی اش طرد شدن زنان و دختران از کار و آموزش را جنایت علیه بشریت و آپارتاید جنسیتی خوانده و میگوید: «زنان و دخترانی که از سیستم آموزشی کنار گذاشته شده‌اند، با خطر ازدواج اجباری و اسارت بدهی مواجه هستند».
به‌باور بنت، محدودیت‌های سیستماتیک بر حقوق زنان برای کار و آزادی حرکت، استقلال مالی آنان را سلب کرده است و آنان را برای وابسته‌گی به مردان وادار کرده‌اند.
او هم‌چنین تاکید کرده است که خانواده‌ها با افزایش گزارش‌های افسردگی و خودکشی در میان زنان و دختران، عمیق‌تر در فقر فرو رفته‌اند.
آقای بنت افزوده است که طالبان در یک سال گذشته ۵۲ حکم محدود کننده علیه زنان اعمال کرده‌اند. به گفته‌ی او این محدودیت‌ها زنان را از نظر اقتصادی فقیر کرده و دختران و زنان محروم از آموزش با ازدواج اجباری مواجه می‌شوند.
بنت، میگوید که زنان و دختران در افغانستان با آپارتاید جنسیتی مواجه‌اند و باید آپارتاید جنسیتی در افغانستان به رسمیت شناخته شود تا عاملان آن در پیشگاه عدالت آورده شده و پاسخ‌گو باشند. او گفته است که این وضعیت «دقیق‌ترین توصیف برای سرکوب نهادینه‌ی» زنان در افغانستان است.
وی علاوه بر این از جامعهی بین‌المللی خواست تا از مشروعیت‌بخشی و عادی‌سازی روابط با طالبان دست بردارد.
گزارش‌گر ویژه‌ی سازمان ملل متحد گفته است که جامعهی جهانی در نشست دوحه سوم با طالبان به عنوان یک حکومت مشروع برخورد نکند. او هم‌چنین خواستار مشارکت فعالان مدنی افغانستانی در نشست دوحه شد.
با توجه به تعهدات جامعهی بین‌المللی به کنوانسیون حقوق بشر، ریچارد بنت خواهان اقدام هماهنگ در برابر سیستم سرکوب در افغانستان شد و گفته است که طالبان مرتکب جنایات اساسی از جمله جنایت علیه بشریت و آزار جنسیتی شده است.
بنت، هشدار داده است که بی‌تفاوتی به نقض گسترده و سیستماتیک حقوق بشر در افغانستان پیامدهای بسیار مخرب حتی برای نسل‌های آینده‌ی افغانستان و جهان خواهد داشت.
به‌باور او، دستاوردهای پیشین در زمینهی حقوق زنان و حقوق بشر در افغانستان از بین رفته است.
در همین حال ریچارد بنت از طالبان خواسته است که دستورالعمل‌های تبعیض‌آمیز و محدودکننده‌ی که زنان را از دست‌یابی به حقوق اساسی‌شان محروم کرده، دست بردارند و زمینهی دست‌رسی برابر به آموزش را برای دختران در تمام سطوح فراهم سازند.
ریچارد بنت هم‌چنین خواهان لغو محدودیت بر آزادی سفر زنان، از جمله سفر بدون محرم، شده و گفته است که «رژیم حاکم باید اجازه بدهد زنان به کار، از جمله در نهادهای امدادرسان بین‌المللی، برگردند».
در بخش دیگر از سخنان‌اش وی به وضعیت کودکان در افغانستان اشاره کرده و خواستار بررسی تاثیر محدودیت‌های وضع شده‌ی طالبان بر کودکان شد.
وی میگوید: «تأثیر آن بر همه افغانستانی‌ها، به ویژه بر پسران و دختران چه خواهد بود؟” او درخواست کرد: «دختران وقتی هیچ خاطره‌ای از شکوفایی زنان مستقل از مردان ندارند، چه تصوری از دنیا و خودشان دارند؟ چه نوع مردان یا پسرانی در یک رژیم نهادینه شده‌ی رشد می‌کنند که به طور سیستماتیک زنان و دختران را محروم می‌کند؟»
با این حال او از جهان خواسته است که از سپردن پرونده‌ی افغانستان به دادگاه کیفری بین‌المللی حمایت کرده و اطمینان حاصل کند که دادگاه به مدارک و شواهد کافی درباره‌ی نقض سیستماتیک حقوق بشر و آپارتاید جنسیتی در افغانستان دست‌رسی دارد.
ترتیب: لیدا بارز
