جرمانگاری آپارتاید جنسیتی در افغانستان؛ خواست مجمع عمومی سازمان ملل
لیدا بارز
نمایندههای چندین کشور بهشمول ونسا فرایزر، رییس دورهی شورای امنیت سازمان ملل متحد در جلسهی کمیتهی ششم مجمع عمومی این سازمان از درخواست زنان افغانستانی مبنی بهرسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی حمایت کرده و خواستار تدوین اصلاحات و تعدیل در کنوانسیون منع جنایات علیه بشریت از جمله آپارتاید جنسیتی شدند.
مجمع عمومی سازمان ملل متحد در روز نخست و دوم ماه اپریل جلسهی کمیتهی ششم این سازمان را برگزار کرد که در آن دربارهی تدوین اصلاحات و تعدیل در کنوانسوین منع جنایت علیه بشریت از جمله جرم انگاری «آپارتاید جنسیتی» نیز بحث گفتوگو شد.
نمایندههای مالتا، اتریش، برزیل، مکزیک و ایالات متحدهی آمریکا در این نشست از بازتاب نظرات زنان افغانستانی برای بهرسمیت شناسی آپارتاید جنسیتی حمایت کردهاند.
از سوی هم ونسا فرایزر، رییس کنونی شورای امنیت سازمان ملل متحد در این نشست و همچنین سفیر کشور مالتا که در سازمان ملل متحد نیز است، گفت: «طالبان به حذف و حاشیه راندن نیمی از جمعیت افغانستان از عرصهی عمومی پرداختهاند که این غیر ممکن است.»
خانم فرایزر، گفت که «این وضعیت باید اصلاح شود.»
در همین حال شورای اتلانتیک نیز با نشر داستانهای دختران افغانستانی، نگاشته است که از زمان بازپس گیری افغانستان، طالبان فرمانهای سرکوبگرانهای را که زنان و دختران را هدف قرار داده است، اجرا کرده است.
این شورا میگوید: «مستقیماً از زنان افغانستان بشنوید که داستانهای انعطافپذیری تحت یک سیستم قانونی را که آزادی و حیثیت را از بین میبرد به اشتراک میگذارند.»
سحر حلیمزی، عضو بنیاد ملالی، با استقبال از عملکرد شورای اتلانتیک میگوید؛ این گام مهم تعهد به برابری جنسیتی را برجسته میکند و نشان دهندهی همبستگی بسیار مهم و مورد نیاز برای زنان و دختران افغانستانی است.
بهباور خانم حلیمزی، «آپارتاید جنسیتی» بهطور سیستماتیک زنان و دختران را از جامعه پاک میکند. وی افزود: «تدوین آن بهعنوان جنایت علیه بشریت همه چیز را حل نمیکند، اما یک چارچوب قانونی حیاتی برای پاسخگویی و حفاظت ایجاد میکند.»
علاوه بر این، ضیاءالدین یوسفزی پدر ملاله یوسفزی برندهی نوبل، نیز با اشاره به نشست اخیر مجمع عمومی سازمان ملل متحد نگاشته است؛ طالبان بیش از ۱۳۰ فرمان صادر کرده که ۸۵ فرمان آن مستقیمأ حقوق زنان و دختران را نقض میکند.
آقای یوسفزی، گفته است که دختران و زنان بهدلیل زن بودن از رفتن به مکتب و دانشگاهها، کار، رفتوآمد آزاد، بازدید از مکانهای عمومی حتی با یک محرم منع شدهاند.
او گفته است که؛ چه چیزی باید کشورهای عضو سازمان ملل را از ایستادگی در کنار ۲۰ میلیون زن افغانستانی و به رسمیت شناختن آپارتاید جنسیتی بهعنوان جنایت علیه بشریت باز دارد؟ بهباور وی زمان تدوین آپارتاید جنسیتی در معاهده جنایت علیه بشریت، زمان پایان دادن به آپارتاید جنسیتی در افغانستان و حمایت از برابری جنسیتی در سراسر جهان فرا رسیده است. او میگوید: «امیدواریم که حقوق و کرامت انسانی زنان را به خطر نیندازید.»
پیش از این نیز در ماه میزان سال پیش دهها چهرهی سرشناس و فعال حقوق بشر در نامهای سرگشادهای از کشورهای عضو سازمان ملل خواستند تا آپارتاید جنسیتی را در کنوانسیون جنایت علیه بشریت وارد کنند.
هیلاری کلینتون، وزیر خارجهی پیشین امریکا، شیرین عبادی و ملاله یوسفزی، دو برندهی جایزه صلح نوبل، از امضاکنندگان این نامه بودند.