زنان معترض: طالبان دختران را اختطاف می‌کنند نه بازداشت

آی‌نور سعیدپور

گروهی از زنان معترض موسوم به “جنبش زنان به‌سوی آزادی” در واکنش به افزایش بازداشت‌های خودسرانه‌ی زنان و دختران از سوی طالبان در تهران ایران تجمع اعتراضی برگزار کردند. آنان می‌گویند که این اقدام‌های طالبان به “اختطاف شباهت دارد تا بازداشت”.

این زنان معترض با نشر بیانیه‌ و ویدیویی اعتراضی شان در برگه‌ی اکس گفته‌اند که هرگونه بازداشت خودسرانه، بدون حکم دادگاه باصلاحیت، عدم رعایت حقوق بشری و حرمت انسانی به مثابه‌ی نقض حقوق بشر شمرده شده و جرم است.

اعضای جنبش زنان به‌سوی آزادی هم‌چنان می‌گویند که طالبان بدون در نظر داشت آزادی فرد و کرامت انسانی، زنان و دختران را بازداشت می‌کنند. آنان می‌افزایند که این گروه حتا عرف جامعه و ارزش‌های انسانی را نیز در نظر نگرفته و زنان و دختران را با هتک حرمت، تحقیر و بدون هیچ جرمی بازداشت می‌کنند.

این زنان معترض با اشاره به بازداشت سه خواهر -نادیه، آزاده و الهه- می‌گویند که بازداشت آنان نقض فاحش حقوق بشری است. آنان خواستار مداخله‌ی جامعه‌ی جهانی برای بهبود وضعیت زنان و آزادی‌ بی‌قیدوشرط زنان معترض از زندان‌های طالبان شده‌اند.

در بخش از اعلامیه‌ای این زنان معترض آمده است: “گروه طالبان یک گروه تروریستی با افکار و ایدیولوژی تندروانه و غیر انسانی است که هم‌واره در ضدیت با زنان و دختران محدودیت‌های بی‌شماری را وضع کرده و از تمامی لایه‌های سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی حذف کرده است.”

زنان معترض در بیانیه‌ای شان به محدودیت‌های آموزشی و کاری زنان نیز اشاره کرده و تاکید کردند که زنان و دختران به‌گونه‌ی کامل از سوی طالبان محدود شده‌اند. 

اعضای جنبش زنان به‌سوی آزادی هم‌چنان افزوده که طالبان پالیسی آپارتاید جنسیتی را در افغانستان تطبیق کرده و منتقدان شان را نیز به‌گونه‌ی وحشت‌ناک سرکوب و حذف کرده‌اند.

زنان معترض از جامعه‌ی جهانی خواستار به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان شده‌اند. آنان هم‌چنان می‌گویند که جهان نباید وضعیت زنان را نایده گرفته و حاکمیت رژیم طالبان را به رسمیت بشناسند.

در بخش از بیانیه‌ای این جنبش اعتراضی آمده است: “زمینه‌ی ایجاد یک حکومت دموکراتیک و برخواسته از آرای مردم را فراهم کرده تا زمینه‌ی اشتراک برابر تمام مردم افغانستان اعم از زن و مرد در تمامی عرصه‌ها میسر گردد.”

گفتنی‌ست که طالبان به دلیل وضع فرمان‌های محدود کننده بر زنان و دختران به نقض حقوق بشری به ویژه حقوق زنان متهم استند. بسیاری از فعالان حقوق بشری، زنان معترض و فعالان حقوق زن خواستار به رسمیت‌شناسی آپارتاید جنسیتی در افغانستان استند.

طالبان در نزدیک به سه سال حاکمیت شان بر افغانستان هرگونه صدای انتقاد، حق‌خواهی و عدالت‌خواهی را سرکوب کرده‌اند. منتقدان شان به‌ویژه زنان معترض را بازداشت و زندانی کرده‌اند. منیژه صدیقی، زن معترض از ماه اکتبر سال گذشته تا اکنون در زندان این گروه است. گفته می‌شود که این زن معترض به یک‌ونیم سال زندان محکوم شده‌است. این در حالی‌ست که طالبان تاکنون قانون اساسی ، عدلی و قضایی را تدوین نکرده‌اند. آن‌ها قانون‌های دوره‌ی جمهوری را به حالت تعلیق در آورده است.

در جدیدترین مورد این گروه (۸ حمل)، با هجوم به خانه‌ی در خیابان “معرفت” در دشت برچی کابل سه خواهر به نام‌های آزاده رضایی، نادیه رضایی، الهه رضایی را همراه با برادرشان با خود بردند.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا