دشوار شدن حل و فصل پرونده‌های خشونت جنسی در افغانستان

حدیث حبیب‌یار

در وضعیت کنونی، حل و فصل پرونده های خشونت جنسی در افغانستان دشوار شده است.

فروزان، برای یک سازمان متمرکز بر زنان افغان کار می کند. که به دنبال کمک به بازماندگان خشونت مبتنی بر جنسیت است. در طول 16 روز فعالیت، او چالش های بی شماری را که با آن روبرو هستند بازگو می کند. 

فروزان می گوید” در شرایط فعلی رسیدگی به این موارد بسیار سخت است و پرونده های GBV بسیار زیاد است. ما یک مشاور حقوقی و یک روانشناس داریم که می تواند به بازماندگان خشونت کمک کند. فعالیت های ما تعدادی از شهر ها را پوشش می دهد. ما حداقل 27 مورد GBV در سه ماهه گذشته در این مکان ها داشتیم. ما همچنین کنفرانسی را با 30 زن در مورد چگونگی حل پرونده های GBV برگزار کردیم.”

فروزان گفت: از جمله پرونده  های شوکه کننده عمرم،  پرونده زنی بود که تازه شوهرش را از دست داده بود و باید با برادر شوهرش زندگی می کرد، اما او فقط می خواست با او بدرفتاری کند. او برای مشاوره و حمایت روانی به سازمان ما آمد. از آنجایی که این زن در همسایگی ما زندگی می‌کرد، می‌توانستیم همکارانی را نیز به خانه او بفرستیم تا کمک روانی برای تقویت اعتماد به نفس او ارائه کنند.

علاوه بر مشاوره،  در مورد بیوه بودن هم مشاوره حقوقی به او دادیم و حقوقش را به او اطلاع دادیم. وراثت را به او اطلاع دادیم. ما همچنین به آن زن توصیه کردیم که اگر برادر شوهرش دوباره قصد حمله به او را داشت صدایش را بلند کند و “نه” بگوید، زیرا اگر پرونده او به دادگاه برسد، او را به خاطر سکوت سرزنش می کنند.”

در افغانستان، خشونت‌های مبتنی بر جنسیت در اشکال غیرعادی اتفاق می‌افتد. این اشکال شامل تجارت و تبادل زنان و دختران بین خانواده‌ها در رسمی که به آن «بدل» گفته می‌شود، دادن دختران برای حل‌‌وفصل اختلافات که به آن «بد دادن» گفته می‌شود و رواج «بچه‌بازی» است که در آن پسران به‌عنوان برده‌های جنسی مورد استفاده قرار می‌گیرند.

فروزان می افزاید” در این وضعیت کنونی، حل و فصل پرونده های GBV در افغانستان واقعاً دشوار است. ما نمی توانیم کار زیادی انجام دهیم. تنها کاری که واقعاً می توانیم انجام دهیم، ارائه حمایت روانی است. اگر بازماندگان را تشویق کنیم که به دادگاه بروند، احتمالاً پرونده ها به جایی نمی رسد. ما بسیاری از موارد GBV را دریافت نمی کنیم زیرا اکثر اوقات، بازماندگان سکوت می کنند چون به این فکر هستند. که در نتیجه چیزی دریافت نخواهند کرد. اما ما آموزش ها و فعالیت هایی را ارائه می دهیم تا آنها را درگیر نگه داریم. و مواردی را دریافت می کنیم که توسط سازمان های دیگر به ما ارجاع می شود.

امروز از حقوق خودم و زنان دیگر دفاع می کنم، اما شاید روزی نتوانم. ما از رفتار جامعه جهانی با طالبان راضی نیستیم.”

محدودیت های طالبان بر حقوق زنان، بحران افغانستان را عمیق تر ساخته است.

امروزه محدودیت های طالبان بر حقوق زنان، بحران افغانستان را عمیق تر کرده است. طالبان زنان را از ورود به دانشگاه‌ها و بسیاری از محل‌های کار منع کرده‌اند، و چندین سازمان امدادی را مجبور به توقف عملیات در افغانستان و کمک‌کنندگان را به کاهش کمک‌ها کرده‌اند. که این احکام ظالمانه بر زنان  آسیب  های فروانی وارد کرده است.

این در حالی است که هرساله «کمپین 16 روزه مبارزه علیه خشونت مبتنی بر جنسیت» از 25 نوامبر تا 10 دسامبر اجرا می‌شود، کمپین جهانی با هدف افزایش آگاهی عمومی و بسیج‌کردن همه‌ی افراد –مردان، زنان و اطفال- برای مبارزه با تمام انواع خشونت علیه زنان دختران و پسران است.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا