«مجبور شدم بین بازیگری و خانواده‌ام، یکی را انتخاب کنم»
بازیگری یکی از شغل‌های پرشهرت و محبوبیت در دیگر کشورهاست بازیگران زن در افغانستان و به ویژه در تئاتر هرات اما، از چالش‌های گونه‌گون، از مخالفت‌های خانواده تا دیدگاه‌های منفی جامعه سخن می‌گویند. رقیه حسن‌زاده، بازیگر تئاتر در هرات است و بنا به گفته‌ی خودش، مجبور شد بین بازیگری و خانواده‌اش یکی را انتخاب کند. برای صحبت بیشتر در این مورد، با وی گفت‌و‌گویی داریم که در ادامه می‌خوانید.
پرسش: چطور شد که کار در تئاتر را انتخاب کردید؟
پاسخ: من از کودکی علاقه‌مند کار در رسانه بودم و چند سال پیش، برای این که این آرمان‌ام را برآورده کنم، به یکی از رسانه‌های محلی رفتم و برای گویندگی امتحان دادم، بعدا همسرم پیشنهاد کرد که به تئاتر روی بیاورم و من هم دیدم به این بخش علاقه دارم از پیشنهاد اش استقبال کردم.
پرسش: گفتید در شرایطی قرار گرفتید که مجبور شدید میان کار و خانواده‌ی تان یکی را انتخاب کنید، ممکن است بیشتر توضیح دهید؟
پاسخ: پیشتر گفتم که پیشنهاد همسرم بود که به تئاتر روی بیاورم، اما پس از چندی، گفته‌های اجتماع و بدبینی‌های مردم و خانواده‌های دور روی دیدگاه همسرم هم تاثیر گذاشت و خواست مانع کارم در تئاتر شود و من به دلیل این که به تشویق خودش به این بخش روی آورده بودم نخواستم از کارم عقب بکشم و به کارم ادامه دادم، به همین دلیل همسرم مرا ترک کرد. در میان خانواده‌ی خودم هم بسیاری مرا ترک کردند و تنها کسی که کنارم مانده است، برادرم است.
پرسش: از تجربه‌های خود در تئاتر هرات بگویید.
پاسخ: تجربه‌های من در تئاتر هرات در سه سریال طنزی و چند برنامه‌ی کمدی دیگر خلاصه می‌شود. خوشحالم از این که در میان این‌همه هیاهو و ناامیدی می‌توانم با نقش‌آفرینی در برنامه‌های طنزی، باعث لبخند در لبان هم‌وطنان خودم شوم. اما از تجربه‌هایم در اجتماع اگر بگویم، چندان خوش‌آیند نیست و متاسفانه هنوز هم نسبت به کار زنان در تئاتر و سینما دیدگاه‌های منفی دارند.
پرسش: فضای کار در تئاتر هرات چگونه است؟
پاسخ: ما در تئاتر هرات مثل یک خانواده هستیم و هر کدام از ما مشوق همدیگر برای تولید کارهای بهتر هستیم اما چالش‌های اجتماعی امان از آدم میبرد.
پرسش: در طول این مدت که کار می‌کنید، به مشکلات امنیتی نیز برخورده اید؟
پاسخ: من با مشکل امنیتی برنخوردم اما به دلیل فضایی که در هرات حاکم است، باید بسیار احتیاط کرد، وقتی برخوردهای مردم در کوچه و بازار را می‌بینم و حتی واکنش‌های شان را در فضای مجازی شاهدم، گاهی می‌ترسم به همین دلیل در کوچه و بازار از عینک دودی استفاده می‌کنم و ماسک می‌زنم تا شناخته نشوم.
ترتیب‌کننده: سیمین صدف
